Couperus, van wien wij sedert zijn onvergelijkelijke Psyché niets mochten hooren, is weer aan het vertellen gegaan, zooals slechts hij onder onze Nederlandsche prozaschrijvers dat kan. En hij vertelt ons thans van Fidessa, de nimf die zweefde en zong en speelde met hare zusteren op de vochtige weide, tokkelend de maanlichtsnaren en die eerst op den Eenhoorn, het edele dier met het sneeuwblanke lijf, wordt meegevoerd door het donkere bosch waar de inktschaduwen van de takken druipen en dan op de heide neergeworpen, door een geharnast ridder, Sans-Joye, wordt opgenomen op zijn paard en gereden naar zijn versterkt kasteel in de stad. - Summary by R.P.J. Tutein Nolthenius, ‘Bibliographie.’ In: De Gids.